نی نی کوچولوی من

سلام دوستان گلم.چند وقت نبودم ببخشید دستم بند بیمارستان بود برای پدر شوهرم.بستری بود و حال خوشی نداشت .منتقلش کردیم یه بیمارستان دیگه اما خوب حالش هر روز بدتر میشد.دکترها گفته بودن هیچ امیدی نیست.بیماری پیشرفتش زیاد بوده.تا اینکه 3شنبه رفت تو کما و بعدازظهر از دنیا رفت.خدارحمتش کنه.اصلا باورم نمیشه.چقد سخته .ایشالا خدارحمتش کنه.

سلام به دوستان گلللللمممممممممم ببخشید با تاخیر اومدم آخه امیر واقعا نمیزاره به هیچ کاری برسم.ماشالا شیطون شده و من مدام باید بدوم دنبالش. خوب دوستان از روز تولد امیرم بگم که رفتیم اتلیه و اونجا امیر بهترین ژستها رو میگرفت طوری که خانوم عکاس عاشقش شده بود اما یکم که جلوتر رفتیم کار خراب شد و امیر دیگه همکاری نکرد و مدام گریه میکرد و اصلا نتونستیم بیشتر عکس بگیریم.قرار شد جمعه 22 فروردین بریم دوباره برای عکس گرفتن.خلاصه جمعه با 1ساعت تاخیر رسیدیم آتلیه ....اما...اما......اقا امیر میدونست کجا رفتیم و از همون عکس اول گریه رو سر گرفت و با کلی ادا و شکلک تونستیم چندتا عکس بگیریم.عکس های 2 نفری من و امیرم کلا خراب بود باز با بابا مهدی بهتر بود...